İkiz Çocuk Annesi Olmak

Anne olmak zor iş. İkiz çocuk annesi olmak daha da zor iş. Bir de ikiz öğrencilerle çalışmış bir öğretmen olmak daha daha da zor.

İkizlerim doğunca aldı beni bir korku.

Ne yapacağım?
Nasıl davranacağım?
Nasıl eşit davranacağım?

Sonunda bir pedagogun yolunu tuttuk. Çocuklar 18 aylık falandı. kaygılarımı anlattım. Kadıncağız güldü. 'Eşitlik mi?' dedi. 'Dünyada nerede eşitlik var ki?' 'Ayrıca bu iki çocuğun ihtiyaçları da farklı. Birini günde bir kere öpseniz yeter, diğerine her dakika sarılsanız az gelebilir. Siz adil olmaya çalışın.' Bu beni rahatlattı.
Haklıydı.

Sonra diğer kaygı geldi. 'Ama dışardakiler onları hep kıyaslayacak.' Buna da cevap hazırdı. 'İki kardeş olduklarında da yapmıyorlar mı etraftakiler?' Evet yapıyorlar, değil mi? Sen neden ablan gibi değilsin diyorlar tabii. 'Önemli olan sizsiniz' dedi sonra. 'Siz onlara farklı bireyler olduklarını hissettirin. Siz kıyaslamayın. Onlar aradaki farkı anlayacaktır.'

Hala deniyorum. Adil olmaya çalışıyorum. Kıyaslamıyorum. Ya da umarım öyle yapıyorum. Kendi yollarını bulmalarını izlemek istiyorum.
Zor iş.
Ne kadar başarıyorum bilemem ama her gün bir şeyler öğreniyorum onlardan.